مرکز پژوهش های مجلس:
تشکلهای اجتماعی که در ایران با عناوینی همچون خیریه، مرکز نیکوکاری، سازمان مردم نهاد و ... شناخته میشوند، مهم ترین مظهر مشارکت پایدار اجتماعی به شمار میروند.اما بروز برخی مشکلات ساختاری، زمینهای و رفتاری و ظهور برخی از مصادیق فساد و تبعیض در بستر تأسیس و فعالیت آنها، میتواند تشکلهای مزبور را با چالشهایی در انجام وظایف ذاتی خود مواجه کند. در این گزارش، پس از شناسایی مصادیق و گلوگاههایی که احتمال بروز فساد در بستر فعالیتهای تشکل های اجتماعی دارد که عمدتاً مبتنی بر «تعارض منافع» و «ساختار نامناسب تأمین مالی» آنهاست، راهکارهای تقنین و نظارتی متناسب با علل و ریشههای بروز هرکدام از گلوگاههای فساد، ارائه شده است.
کد خبر: ۳۹۴۴۵۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۱/۲۷